í kvöld var ég að róta í gamalli kommóðu niðri þar sem ég var að leita mér að linsuboxi. Þar rakst ég á nokkrar gamlar kassetur frá því einhverntíman á 9. áratugnum þegar ég var ennþá polli og pabbi og mamma ungt fólk á uppleið.
Þar fann ég m.a. gamlar David Bowie kassettur sem mamma hafði átt og fleira skemmtilegt.

Meðal þess var t.d. upptaka frá því þegar ég var 5 ára, þar sem ég ræði á fræðilegum nótum við einhverja ímyndaða hlustendur um ýmis mál sem voru mér mjög hugleikin á þessum tíma, þ.á.m. umferðarreglurnar, vonda kalla, sjúkrahús og önnur pressing issues (þar koma fram mörg words of wisdom, eins og "sumir sem aka geta keyrt óvart á mann. En vondir kallar keyra ekki óvart á mann. Þeir eru bara til í ævintýrum." )..
Auður systir (sem hefur verið 2 ára þarna) kemur svo inn í þetta, og seinni hlutinn fer bæði í það að borða epli af miklum móð, og að hvetja hana með ráðum og dáðum til að tala inn á spóluna.
Það leysist svo upp í allsherjarmisskilning þar sem hún heldur að ég sé að saka hana um að vera rugluð.

Ég ákvað að setja þetta á netið þar sem þetta eru mjög mikilvæg mál sem ég er að ræða sem snerta okkur í raun öll. Nálgist þetta hérna.
(Þessi upptaka er frekar gömul og í rusli, og e-ð búið að reyna að taka upp á spóluna aftur, þannig að það eru stundum koma einhverjar pásur sem eyðileggja samhengið í orðræðu minni.. ekki það að það hafi verið mikið fyrir..)