drama
vá.. það er góð tilfinning þegar maður skoðar sjálfan sig upp á nýtt og kemst að því að maður hafi allan andskotans rétt til að hata/van-líka við einhvern einstakling/einstaklinga sem hefur/hafa valdið manni hugarangri/sárindum.. reiði er þægilegri tilfinning en sorg
/drama

annars hitti Týri annan hund áðan í fyrsta skipti í langan tíma.. það var Kátur, hundurinn ahns Arnar sem varð þess heiður aðnjótandi.. það fór svona fram

Kátur: Sæll
Týri: Sæll
Kátur: leyfist mér að þefa af anus yðar?
Týri: gjörðu svo vel, en aðeins ef mér leyfist að þefa af yðar anus á eftir
Kátur: ekkert mál
Týri: heyrðu á ég ekki bara að þefa af endaþarmi yðar á meðan þú þefar af mínum um leið? Það væri góð hagræðing og sparar okkur dýrmætan tíma sem gæti farið í það að þefa af tilgangslausum hlutum og elta á sér skottið.
Kátur: Góð hugmynd lagsmaður.
*Mínútur líða*
Týri: Heyrðu félagi, ég hef nýverið náð kynþroska, mætti ég nokkuð hömpa á þér löppina?
Kátur: Ertu viti þínu fjær? Ég er kannski hundur en ég er ekki öfugur
*Týri riðlast á Káti*
Kátur: Farðu af mér bannsetur unglingur!
Týri: Þér var nær að vera að sleikja á mér eistun þarna áðan.

...svona gekk þetta í svona hálftíma þangað til við fórum með Kát... hundar eru skrýtnir

og ég er ég að fara á sigur rós tónleikana á morgun.. purtí \o/