GUIDING LIGHT - 1986


Þetta er sko alvöru krakkar mínir. Ekkert verið að sykurhúða atburðarrásina með einhverri vitleysu, heldur fáum við þetta BEINT Í ÆÐ. Það er ekki fyrr en ég sé svona að ég átta mig á að sjónvarpsefni nútímans gerir ekkert fyrir mig. Raðmorðingi sem vinnur hjá löggunni? Fólk fast á einhverri eyju úti í rassgati? Bull. Þetta eru hinsvegar ALVÖRU menn í ALVÖRU aðstæðum.
Þessi klippa hefur allt. Hvernig svitinn perlar á enninnu á Billy áður en hann hleypir af, örvæntingin í augum Kyles, hvernig HB tekur týndan son sinn loksins í sátt með að stökkva honum til bjargar og fimleg notkun á synthesizerum til að undirstrika senuna. Byssuskotið sjálft er svo hjúpað í delay effekt til að sýna að nú verður ekki aftur snúið. Þetta er ekkert grín. Þetta er dauðans alvara.
Klippan er frá 1986 (sem þýðir að hún var sýnd á rúv sirka '95). Ég man þegar ég sat heima í Huldulandinu, 10 ára snáði með hjartað í buxunum að fylgjast með framvindu mála. Hvernig gat Billy reynt að skjóta Kyle, manninn sem hann var nýbúinn að taka í sátt sem bróður sinn? Svarið var augljóst. Óprúttin glæpasamtök höfðu dáleitt hann til að ráðast til atlögu þegar hann sæi hringina tvo. En kaldhæðni örlaganna greip inn í og fyrir mistök skaut Billy einmitt EINN AF ÞEIM sem höfðu dáleitt hann. Hafðu þetta, David Preston!
En sagan endar ekki þar. Horfið bara áfram ef þið treystið ykkur til.

"He has been shot! He is dead!"

"Kyle, I loved you."
"You loved infinity more."

Ódauðlegar línur.


PS. Æjá og þið sem eruð búin að vera að setja eitthvað út á nýja blogglayoutið skuluð endilega keyra út fyrir bæjarmörkin, stöðva bílinn á heppilegum stað, stíga rólega út úr honum, draga djúpt andann...... og hoppa svo upp í ykkar fullkomlega smekklausu rassgöt. Þessu verður ALDREI BREYTT!